Net zoals een geur kan ook een enkele zin je in één keer terugvoeren naar het verleden. Dat geuren dat kunnen weet iedereen sinds Marcel Proust in À la recherche du temps perdu eindeloos over madeleines zeurt. Ik heb het als ik carbolineum ruik, dan ben ik meteen terug bij de oude houten botenhuizen van Watersport Vereniging Aalsmeer aan de Kleine Poel van de Westeinder.
Terug naar die zin. We stonden voor de flat en een van ons vroeg: 'Haal jij de wagen?' Ik hoorde echter 'Harry, hol schon mal den Wagen' en ik was in één klap in het universum van Derrick.

Ik heb hier al eerder mijn liefde voor Britse detectiefjes en Duitse Krimi's gedeeld. Derrick neemt onder die Krimi's een bijzondere plaats in, al was het maar omdat de Oberinspektor het 25 jaar en 281 afleveringen volhoudt. Een collega-liefhebber heeft onlangs al die 281 afleveringen op Youtube geplaatst en dit door sneeuw verknalde Wochenende heb ik gebruikt om er een aantal van terug te kijken, te beginnen met de allereerste aflevering uit 1974, Waldweg.

Mijn herinneringen aan Derrick zijn vooral uit de jaren tachtig, toen hij (denk ik) iedere vrijdagavond 'live op Duitsland een moord oploste' om F. Jacobse te citeren. De afleveringen die door de Nederlandse omroep werden uitgezonden waren daarentegen minstens een jaar oud.
Hoofdrolspeler Horst Tappert was in de jaren tachtig al enigszins op leeftijd en de enige actie kwam van de hand van Derricks hulpje, Inspektor Harry Klein. Derrick zelf staarde vooral peinzend voor zich uit, later voortreffelijk gepersifleerd door de heren van Jiskefet, in een aantal afleveringen van Tampert.

Die eerste afleveringen uit de jaren zeventig laten een heel andere Derrick zien. Hij springt en schiet er op los, en zit zelfs achter de vrouwen aan. Wat dat betreft sluit de serie goed bij Britse (The Sweeney) en Amerikaanse (Shaft) tijdgenoten aan, maar dan wel ingetogen Duits. En de vrouwen waren mooi, in de jaren zeventig. Een bijzonder fraai exemplaar was Mayte Mateos, inderdaad, die donkere van het legendarische duo Baccara. Nog steeds doet zij mijn hart sneller kloppen.

Maar Baccara zat niet in Derrick. Frank Duval wel en Derrick deed in 1980 wat series als Miami Vice pas jaren later lukte: een enorme hit lanceren. Angel of Mine was niet om aan te horen, maar je kon geen radio aanzetten of het kweelde uit de luidspreker. Daarom hier nog  één keer.

Nu nog een chauffeur die Harry heet.